WTF !?

Aangezien ik hier nog niet eerder de tijd voor heb gehad, hierbij de 'afloop' van ons doktersavontuur. Afgelopen maandag stond mijn afspraak gepland bij de arts die ik had gevonden via de zoek-machine op het internet. Hierin moet je aangeven naar wat voor soort arts je op zoek bent (pediatrician), in welke buurt (La Jolla), voor welke klachten (rash) en met welke verzekering (niet te vinden)....Vorige week heb ik jullie een up-date gegeven over hoe ik dit laatste punt op orde heb proberen te krijgen, dus voor de zekerheid afgelopen maandagochtend nog even gebeld met de betreffende arts of mijn verzekeringsmaatschappij contact had opgenomen. Dit hadden ze en alles was in orde (met heel veel dank aan Mondial assistance).

Aangezien ik wel een GPS heb, maar nog niet heel erg bekend ben in de buurt, besloot ik bijtijds weg te gaan. Dus ruim 40 minuten voor de afspraak stapten we in de auto, terwijl TOM zei dat het slechts 7 minuten rijden was. Wat TOM mij er niet bij vertelde, was dat ik op zoek was naar 1 arts tussen een tienduizendtal andere artsen op het universitair medische terrein van ongeveer 1600 hectare groot; dat ik op zoek was naar 1 suite tussen duizendenden andere suites en dat ik moest zoeken naar 1 gebouw tussen een honderdtaltal andere gebouwen... Dit kostte me helaas iets meer tijd dan de aangegeven 7 minuten, dus na 43 minuten kwam ik hijgend met Caia op mijn arm de poepie-chique suite in gerend van Dr. Susan Stuart.

Bij de balie, waar ik me moest melden, stond een bordje met dermatology and plastic surgery op de counter. Dermatology? Plastic surgery? Ik dacht toch echt dat ik een afspraak had gemaakt met een kinderarts....? Bij navraag bleek ik echt goed te zitten en heeft de zoekmachine mij (waarschijnlijk door de aangegeven klacht) toch niet doorverwezen naar een pediater zoals ik gevraagd had, maar naar een dermatoloog. Aangezien ik belde met dermatologische klachten, hebben ze mij ook, zonder door te verwijzen aangenomen.
Ooooke...

Aangezien de verzekering al contact had gehad met de arts en de kosten voor een pediater hier hoogstwaarschijnlijk niet zo'n heel groot verschil maken, besloot ik te blijven wachten... 5 minuten, 10 minuten, een half uur... Na ruim een uur wachten, waarin Caia zich vermaakte met de foldertjes uit de bakjes halen, het klimmen van de ene dure op de andere dure bank en het bekijken van de make-up doosjes werden we door 1 van de assistenten (er waren er 3 en een nurse voor 1 arts) naar 1 van de behandelkamers (daarvan had ze er een stuk of 5) van de arts gebracht. Daar kreeg Caia een flesje appelsap en moesten we nog even (gelukkig deze keer echt even) wachten op de arts. Na uitgelegd te hebben wat er aan de hand was (ik) en de uitslag te hebben bekeken (de arts) werd ons 2 tubes zalf voorgeschreven. Omdat ik insured ben, kreeg ik nog een coupon, zodat ik van de ene soort crème, een gratis tube kon halen (toen hadden er al belletjes moeten gaan rinkelen). Dus binnen 5 minuten in de behandelkamer en $350,- verder stonden we met een receptje in de hand weer buiten.

Gisteren had ik eindelijk tijd om de tubes zalf te gaan halen. Inmiddels slaapt Caia al 5 nachten zonder luier (knappe meid) en is de uitslag daardoor ook aanzienlijk minder geworden (zal je altijd zien), dus heel veel haast zat er ook niet meer bij. Bij de apotheek konden ze mij helaas niet direct helpen, aangezien een van de tubes besteld moest worden. Deze zou vandaag binnen komen... Prima, die ene dag kon er ook nog wel bij. Toen ik de vriendelijke dame achter de kassa vroeg of ze me kon vertellen wat de prijs ongeveer zou zijn voor de tubes, aangezien ik deze kosten in eerste instantie zelf voor moet schieten, gaf ze aan dat ze me dit helaas pas kon vertellen zodra ze besteld waren. Mocht het erg duur zijn, konden ze me altijd even bellen. Over mijn opmerking: "It couldn't be more than a 100 bucks, could it?" moest ze lachen. "You'll be amazed," was haar respons.

En amazed was ik inderdaad behoorlijk toen ik vandaag de tubes op ging halen. De (deze keer) meneer achter de balie, pakte mijn medicijnen bij elkaar en zei dat een van de tubes behoorlijk duur was. Ik ging er niet van uit dat het duurder was dan $100,-, aangezien ik had afgesproken dat er dan telefonisch contact opgenomen zou worden, dus rekende ik op een bedrag van $80,-, misschien $90,-. "This one is $513,-"
"Sorry?"
"This one costs $513,-....I don't know why they picked this one, there are a lot of other creams with the same ingredients, but much cheaper than this one. She probably wanted a brand."
"What?!?"

 Gelukkig was de andere voorgeschreven tube wel te betalen ($33,-) en hopen we dat deze crème haar van haar uitslag af zal helpen, anders krijgt dit verhaaltje nog een staartje... Die krijg ik er inmiddels ook behoorlijk van, moet ik zeggen.

Om mijn verbazing weg te werken, bij thuiskomst maar heerlijk koekjes gebakken. Gelukkig kunnen we er daarvan nog heeeeeeeeeel veel bakken voor $513,- ;)