The Cat in the frustrated hat

Hi there!

Inmiddels zit er alweer een maand op sinds we hier zijn aangekomen en: time flies when you're having fun.... Nu was afgelopen week niet alleen maar fun helaas. Zo zijn we erg veel tijd kwijt geweest met het zoeken naar een huisarts en het dubbele aantal uren met het zoeken naar een auto.

Startend met de eerste frustratie: een huisarts....
Caia heeft sinds de week na onze aankomst lichte (luier)uitslag. Niks ernstigs op zich, maar de uitslag gaat niet weg en wordt eigenlijk alleen maar erger. Tijd voor een huisartsbezoekje dus. Even 'The Yellow Pages' erop naslaan, huisarts zoeken en afspraak maken, dacht ik...
Al snel kwam ik er achter dat je hier voor zaken die kinderen betreffen niet naar een huisarts, maar naar een pediater gaat. Dit waren we al gewend vanuit Zwitserland, en dit was ons daar zeer goed bevallen, dus op zoek naar een pediater in de buurt en met aardige referenties (tegenwoordig is alles te vinden op internet). Ik kwam uiteindelijk op de volgende site terecht www.zocdoc.com. Hier kun je invullen naar wat voor soort arts je op zoek bent, waar deze in de buurt moet zitten en welke verzekeringen aansluiten bij welke artsen.... Daar komt het probleem. Caia en ik zijn namelijk gewoon onder onze Nederlandse ziektekosten verzekering (inclusief aanvullende reisverzekering) verzekerd. Ook voor mogelijke ziektekosten in Amerika. Deze Nederlandse verzekering komt uiteraard niet in het lijstje met Amerikaanse verzekeringen voor (goh, vreemd...), dus dat betekent: bellen. Zodra je de assistent aan de lijn krijgt en hebt verteld dat je een afspraak wilt maken en waarvoor, is de eerste vraag: "What insurance do you have?" Met als vervolg: "No, we do not accept international insurances."
Na zo een paar telefoontjes te hebben gepleegd, kwam ik eindelijk aan de lijn met een vrouw die mij niet direct vroeg naar mijn verzekering, maar die eerst een afspraak met mij maakte.... Ik kreeg goede hoop..... Maar helaas, ook hier kon de vraag niet uitblijven.... Grrrr.
Gelukkig accepteerde deze arts wel internationale verzekeringen, maar dan moest ik er wel zeker van zijn dat ik een PPO verzekering heb. "En als ik eerst zelf betaal en de verzekering betaalt het aan mij terug?" "Dat is mogelijk, maar dan moet ik wel rekening houden met een rekening van $350,- cash!" Pardon?
Nee, geen spelfout: $350,- voor een bezoekje van 10 minuten waarbij de arts mij een zalfje voorschrijft voor luieruitslag!
Hierna heb ik ten einde raad naar onze Nederlandse verzekering gebeld. Deze stuurden mij vervolgens naar de alarmcentrale, deze stuurden me door naar de Canadese centrale, die mij vervolgens weer terugstuurden naar de Nederlandse alarmcentrale..... Na 2 dagen proberen dit geregeld te krijgen (aangezien ik voor het eerste Nederlandse nummer ook rekening moest houden met het tijdverschil), kreeg ik een meneer aan de lijn die nu bezig gaat met het aanleggen van een nieuw dossier voor ons, zodat de kosten gewoon vergoed worden (dank, meneer). "En dat voor zo iets onbenulligs," zei de man mij, waarop mijn antwoord was: "Meneer, ik ben zoooo blij dat het voor zoiets onbenulligs is!" Micheal Moore heeft er al een mooie documentaire over gemaakt (klik hier om hem echt te kijken), maar dat het zo erg zou zijn.... Het verklaart wel de angst voor ziekten.

Gelukkig kunnen we nog wel zandtaartjes maken :)

Dan onze volgende frustratie (ik moet zeggen vooral die van Erik, aangezien hij er een halve week vrij voor heeft genomen): auto's.... Als je genoeg hebt van onze frustraties, skip dan gerust naar het vrolijker gedeelte van deze blog, na de volgende alinea...

Het zoeken naar een redelijke tweedehands auto, is in Nederland al niet heel gemakkelijk, maar hier lijkt het nog wel dubbel zo moeilijk. Ook hier kun je kiezen tussen dealers (die twee keer de prijs vragen van wat de auto waard is) en particulieren (die je o.a. kunt zoeken via Craigslist, de Amerikaanse marktplaats). Al snel waren we uitgekeken op de eerste categorie (door bovengenoemde reden), maar toen we via Craigslist uitkwamen bij een niet al te oude Jaguar voor $3000,-  besloten we toch bij deze dealer te kijken.
Na een proefritje door Erik, een kijkje samen met 2 erg moeie kindjes en daarna nog een proefritje door Sandra, was ik overtuigd (Erik al eerder): dit was een leuke auto. Terwijl ik de onderhandeling aanging met de verkoper, kwamen we uiteraard op de prijs. "Dus als ik $3000,- betaal, dan wordt de voorruit ook gerepareerd." Waarop de verkoper reageert met: "$3000,-??? Deze auto is $6000,- Sorry, dan heb ik de advertentie verkeerd geplaatst." Je begrijpt: de onderhandeling was snel afgelopen.
De overige auto's waar Erik is geweest, waren of totale rammelbakken die er niet meer uitzagen of ze zagen er nog wel redelijk uit, maar er mankeerde iets aan de motor o.i.d.
Nadat Erik vandaag zijn maximale frustratiepunt had bereikt (nadat hij 1,5 uur vrijdag middag file had gereden, daar aankwam en de man telefonisch liet weten dat de auto al verkocht was), hebben we besloten morgen nog 1 auto te bekijken en anders in onderhandeling te gaan met de man waar we vanmiddag een Volvo s80 uit 2001 hebben gekeken... Niet de mooiste auto (ook deze is redelijk gebruikt), maar in ieder geval een auto, die we niet hoeven te huren....

Dan de fun-things in life. Kyran had vandaag een speciale dr. Suess dag op school. In de nieuwsbrief werd aangegeven dat de kinderen verkleed mochten komen als hun favoriete dr. Seuss personage en dat we creatief mochten zijn.
Aangezien wij vroeger avonden zijn voorgelezen uit 'Groene eieren met ham' en het 'Slaapboek van dr. Seuss' (Ik ben Sam. Ik ben Sam uit Amsterdam. Dat gesam, dat gesam, ik houd niet van dat gezwam. Wil je eieren van Sam? Groene eieren met ham.... Ik kan ze dromen ;), heb ik dit aanbod met beide handen aangegrepen. Kyran vond 'The cat in the hat' een goed idee, dus ik aan de knutsel. 's Morgens vroeg op om nog wat schmink aan te brengen en daar ging onze trotse Cat.

 
Op school was hij het middelpunt van de aandacht, zeker omdat er niemand anders uit zijn klas verkleed was. Gelukkig leidde dit na een aantal: "Wow, the cat in the hat!" alleen tot trotse gevoelens en niet tot ongemakkelijkheid.

Daarnaast hebben we van de week heerlijke Sushi gemaakt met vis uit mijn nieuwe favoriete Sushi-winkel en blijft de zon nog even heerlijk schijnen, dus frustraties worden gelukkig ook weer opzij gezet...