Spring at the Zoo Safari Park

Vrolijk Pasen allemaal! Hopelijk luidt voor jullie Pasen het begin van de lente in. Hier is het inmiddels best lekker lente en komt alles in bloei (moeten we binnenkort toch echt terug naar de woestijn...). Als jullie bij de volgende foto nou allemaal heel hard 'lente' denken warmt het misschien wat op...

We begonnen vanochtend natuurlijk met een lekker paasontbijtje en eitjes zoeken. Alhoewel we dachten dat het overal vanwege Pasen wel loeidruk zou zijn, wilden we er toch even uit (dit klinkt misschien nogal decadent gegeven voorgaande en het nu volgende stukje).

De San Diego Zoo is (een van) de grootste dierentuinen ter wereld en bestaat uit twee aparte dierentuinen. De 'traditionele' dierentuin is in Downtown (zie Balboa park in een eerdere post), maar er is ook nog een safari park ten noorden van SD in het plaatsje Escondido. Dit ligt wat meer landinwaarts tussen de uitlopers van de bergen. Sandra had uitgebreid bekeken wat er in deze parken te doen was en het was moeilijk kiezen. Uiteindelijk gaf de vlinder-tentoonstelling die nog een paar dagen te bezichtigen is in het safari park de doorslag. Op naar het Safari Park dus:

Het weer was een beetje druilerig aan de kust en Escondido bleek een prima keuze: tussen de bergen verdwenen de wolken en toen we bij het park aankwamen was het een aangename 25 graden (niet om te pesten: positive mindset...denk lente...). Dit park is groot. Echt groot. We hebben er maar een klein stukje van gezien (het gele pad):

 Wat drukte betreft, viel het reuze mee: Amerikanen vieren Pasen voornamelijk thuis en dus was het eigenlijk erg rustig in het park.

Het park is meer een lang wandelpad waarlangs uitgestrekte verblijven voor de dieren liggen (vandaar, een safaripark). Het onderste deel van het park wordt bewoond door stokstaartjes, gorilla's en een heleboel vogelsoorten (inderdaad, (schone)zus, net Afivauna ;).

 

Na deze toch wel stevige wandeling waren we wel toe aan even zitten. Een tram-safari was de perfecte pauze om weer even op adem te komen. Zoals boven op de kaart te zien is, bestaat een groot gedeelte van het park (rechts boven) uit een grotde open vlakte ('savanne') waar giraffen, neushoorns en allerlei andere gehoefde dieren los rondlopen. Met de tram rij je om dit gebied heen en kun je de dieren van redelijk dichtbij zien. Uiteraard kun je nog dichterbij komen door een van de 'deluxe' safari's te nemen, maar met een extra prijskaartje tot $140 p.p namen we toch maar de tram. Het uitzicht en de rit waren wel echt fantastisch:

Na de safari was het tijd voor een kleine versnapering en even uitleven in de speeltuin. Toen was het voor San dan eindelijk tijd om de vlinder exhibit op te zoeken. Een aantal andere 'international moms' vonden de tentoonstelling 'awesome'...dus vond San het niet erg om er voor in de rij te staan (en gelukkig viel het met 10 minuten wachten ook echt reuze mee). Kyran en Caia hadden op de website van het park foto's gezien van kindjes met vlinders op hun gezicht en het eerste wat onze schatjes deden toen ze binnen kwamen, was met uitgestrekte handen, armen en benen achter de vlinders aan duiken. Niet echt bevorderlijk voor tere vleugeltjes... Nadat we ze overtuigd hadden dat vlinders sneller op je gingen zitten als je heel stil staat, hadden wij ook even de tijd om rustig om ons heen te kijken (gemeen he...:) ). Uiteindelijk was Kyran helemaal gelukkig toen een 'giant owl' z'n arm als rustplaatsje uitkoos. Hij staat op een heleboel foto's (niet alleen door ons) en hij liep stralend door de voliere met zijn nieuwe vriend op zijn arm (hij moest hardhandig verjaagd worden toen we weer weg wilden gaan ;).

 Al met al weer een heerlijk relaxte dag in Southern California. Groetjes van ons allemaal!

Seaword part two

Nee, wees gerust... Ik zal jullie heus niet gaan vermoeien met 100 bezoekjes aan Sea-world (denk ik ;), maar voor de opa's en oma's onder onze lezers (en alle anderen die dit waarderen) toch een aantal pics van ons tweede bezoekje aan Sea-world San Diego. Aangezien Kyrans vakantie gisteren is begonnen, leek het me een leuk plan om de andere helft van het park te bezoeken. Helaas moest man/papa-lief werken, maar ook met zijn drietjes hebben we er een prima dag van gemaakt. 

Het begon al goed bij de huisdieren-show, waarbij Kyran tranen had van het lachen... Caia wilde aanvankelijk niet naar de show kijken, omdat ze bang was voor de 'gillende man' die ze de vorige keer tijdens de zeehondenshow had gezien, maar toen ze de honden en katten over het podium zag rennen, verdween de handdoek gelukkig snel weer...

 Na de Pet-show en een hot-dog (hoe toepasselijk ;), gingen we direct door naar de volgende show. We hadden geluk.... Aangezien het vandaag een vrije dag was voor veel van de Amerikanen (of dit voor goede vrijdag was, zijn we nog niet helemaal achter...), was het wel wat (lees: veeeeel) drukker dan de vorige keer... Hierdoor zaten veel shows snel vol. Gelukkig mochten wij als laatsten een plekje zoeken op de tribune bij de dolfijnen-show, voordat het hek gesloten werd.

De dolfijnen-show was een waar spektakel! Niet alleen door de prachtige dolfijnen en de piloot walvissen die in de show te zien waren, maar zeker ook door de hele show eromheen met schoonspringen en lucht-acrobatiek.

 

Kyran wilde erg graag naar de ijsberen, dus het volgende onderdeel op het programma was het Antartica gedeelte van het park. Helaas waren de ijsberen vandaag niet aanwezig, maar hebben we wel mogen genieten van pinguïns, een walrus en prachtige beloega's. 

  Eindelijk was het dan Caia's beurt! Caia riep al voorafgaand aan ons bezoek dat ze met Elmo op de foto wilde. Helaas komt Elmo op gezette tijden op het podium en hadden we hem vorige keer net gemist, maar nu stonden we vooraan in de rij voor een mooie foto... En konden we ook nog de show meepakken. Wat was ze blij! Toen we daarna tijdens het spelen ook nog Bert en Ernie tegen het lijf liepen, was ook haar dag weer helemaal gemaakt! 

 

Op naar Sea-world part three!

  

Socializing

Deze week een weekje van socializing. Na de egg hunt op zaterdag, zijn Caia en ik afgelopen dinsdag naar My Kids Clubhouse in Poway geweest.
Ook deze bijeenkomst was georganiseerd door een aantal moeders van de international moms club. Het was deze keer iets rustiger dan afgelopen zaterdag waardoor ik ook iets meer de mogelijkheid kreeg om beter te kennis maken met een aantal van de moeders. Ons gezelschap bestond uit een Deense, een Algarijnse, een Franse en 2 Nederlandse mama's.
Terwijl onze kindjes lekker konden klimmen, klauteren, verkleden en poppenkast konden spelen, konden wij ons kopje thee drinken en kletsen over het 'Amerikaanse leven'.
Het is leuk om te horen waar iedereen vandaan komt en wat ze bezig houdt, daarnaast is het heel handig om tips uit te wisselen (bijvoorbeeld waar je het goedkoopste hotel bij Disneyland in de buurt kunt vinden.. Wie weet...) en uiteraard is het ook fijn je eigen verhaal kwijt te kunnen.
Caia leefde zich ook helemaal uit in deze nieuwe 'Ballorig' en toen we na 2,5 uur terugreden om Kyran van school op te haren duurde het ook niet heel lang voordat haar ogen dicht vielen.

Vandaag stond er nog een egg hunt op het programma. Dit maal in het grote park naast Kyrans school en voor de gelegenheid hadden we afgesproken met 2 andere (Vlaams en Nederlandse) mama's.
Er waren 2 grote springkussen, schminkkraampjes en knutseltafels waar de kinderen zich konden vermaken.

Helaas viel alleen de egg hunt zelf erg tegen. Alle kinderen moesten in een lange rij over het veld lopen, waar de eieren voor het oprapen lagen. Het nadeel hiervan is alleen dat wanneer je in de tweede of derde rij loopt, er geen eieren meer over blijven. Ook waren er zeer fanatieke moeders die eindigden met armen vol met eieren. Dit had als gevolg dat, na de in totaal 2 minuut durende 'zoektocht', er veel huilende kindjes met lege handen bleven staan, terwijl ze 2 minuten daarvoor met veel enthousiasme begonnen (waaronder die van mij... Ik moet toch echt wat meer mijn ellebogen leren gebruiken, denk ik ;) 
Maar goed: gelukkig was er voor ieder kind wel een cadeau-zakje, waar ze toch weer een beetje blij van werden. (Hoewel Caia er tijdens het eten toch weer even om moest snikken: "En dat was niet eerlijk!")

Na de egg-hunt en nog even spelen in de speeltuin (waarbij Kyran zich heerlijk vermaakte met een van zijn vriendinnetjes Violet), gingen we weer op naar huis.

 
  Thuis aangekomen besloten we dat het toch nog wel even lekker zou zijn om nog even te gaan zwemmen, dus zijn we naar de buurt office gelopen om eindelijk een sleutel van onze community-pool te confisceren. En hoewel het nog een beetje chilly was, voelde het toch goed om even een frisse plons te nemen als afsluiting van deze zonnige dag.

 

Easter egg hunt

Om iets meer sociale contacten op te doen en om mijn Nederlands op peil te houden (hihi ;), ben ik afgelopen week lid geworden van de online 'international moms club'. Hierdoor heb ik meteen leuk contact gehad met een Vlaamse dame met 2 kindjes (2 en 4).
Leuk, zeker ook voor Caia, die soms heel boos kan worden als ze andere kindjes niet kan verstaan.
Daarnaast hebben we meteen gebruik gemaakt van de uitnodiging om deel te nemen aan de International Easter egg hunt and potluck party, wat super leuk georganiseerd was door een van onze landgenoten :).
Eerst konden de kindjes zich heerlijk uitleven aan de knutseltafel met het versieren van papieren paaseieren en het maken van kuikentjes en konijntjes.

En vervolgens begon het eieren zoeken in het park. Voor elk aanwezig kind waren 10 eieren verstopt, dus ze konden hun lol op! Zelfs toen alle kinderen al een uurtje waren uitgezocht, begon Kyran zijn zoektocht opnieuw met als resultaat 3 extra eieren.

Na nog een lekkere lunch, waarbij iedereen wat lekkers had meegenomen (heerlijk met al die nationaliteiten!), was er nog even tijd om te spelen.

 

Een erg leuke eerste ontmoeting met deze club, waar we zeker nog wel vaker gebruik van zullen maken.

Kyran

Vandaag onze eerste parent-teacher meeting gehad om te horen hoe het gaat met onze grote kanjer op school, een mooie gelegenheid om jullie op de hoogte te brengen van onze zoons vorderingen en om julie wat foto's te showen van zijn school hier.

 Hoe dan ook zijn wij uiteraard supertrots op onze zoon, die we inmiddels 6 weken geleden in het diepe hebben gegooid op een school, waar hij noch de taal, noch de routines en noch de kinderen kende. De eerste twee weken waren dan ook best wel heftig voor hem, maar inmiddels heeft hij zijn draai aardig gevonden.

 Beretrots was hij ook zelf, van de week, omdat hij al voor de tweede keer V.I.P. mocht zijn (het hulpje van de juf). Kyran begrijpt al ongelooflijk veel van de Engelse taal, maar vindt het praten nog moeilijk. Wel merken we dat zijn woordenschat snel uitbreidt en dat het uiteraard heel leuk is om de woorden die je beheerst, goed te gebruiken "Mama is a co-ow ;)" Naast Engelse woordenschat, lezen, schrijven en rekenen (hij had een 100% voor zijn Math-test!), leert Kyran op school ook andere bijzondere dingen. Zo heeft hij naast de pledge of allegiance, bijvoorbeeld geleerd hoeveel presidenten Amerika heeft gehad en wie de eerste president was "Die staat ook op het geldbriefje, mama!".
Daarnaast leert hij bij Health zaken als: wat te doen als je in brand staat of als je gekidnapped wordt.  Zijn lunch bestaat voornamelijk uit een hamburger, een stuk pizza of rijst met vlees, wat hij op school aangeboden krijgt (misschien moeten ze het hier eens over hebben bij Health...), maar goed, dat zien we voor deze korte periode maar even door de vingers.

De juf is ook tevreden over ons mannetje en het is fijn te horen dat wat vriendjes heeft en het naar zijn zin heeft.
En zeg nou eerlijk: hier wordt je als ouder toch heeeel gelukkig van?!