Update...

Lieve allemaal,

Uiteraard zaten jullie allemaal met smart te wachten op de volgende update van onze blog ;).
Ik weet niet of het de kindjes zijn die om 6.00 uur naast ons bed staan, de vele nieuwe indrukken of het feit dat ik 's nachts mijn eigen bedje toch wel een beetje mis, maar de afgelopen week gingen bij mij 's avonds zo rond achten de luikjes toch weer dicht...

Vandaar niet mijn gebruikelijke om-de-dag-update.

Nu moet ik heel eerlijk zeggen dat we de afgelopen week niet heel veel bijzondere dingen hebben meegemaakt (beetje raar om te zeggen in deze toch wel bijzondere situatie), dus daarom een update van ons dagelijks leventje.

Als eerste onze kanjer Kyran. Hij begint nu na 2 weken (met een break van 4 dagen, i.v.b.m. President's Day) zijn draai een beetje te vinden. Gisteren kwam de juf de klas uit met een luid: "No more tears, today!", wat mijn moederhart goed deed. Vandaag toch weer een paar van die 'tears', maar gelukkig waren dit er niet zo veel meer. Hij begrijpt steeds meer van het Engels en ook is hij heel blij dat hij al vriendjes heeft gemaakt. Het is erg leuk om weer kennis te maken met mensen van over de hele wereld. Zo is Kyran bevriend geraakt met de Japanse Max; en heb ik inmiddels gesproken met Franse, Duitse, Braziliaanse en Israëlische ouders.

Ook geen onbelangrijk nieuws is dat Erik is geslaagd voor zijn Amerikaanse theorie-examen voor zijn Californische rijbewijs. Dit rijbewijs hebben we nodig om een auto-verzekering af te sluiten, wat we weer nodig hebben om een auto te kunnen kopen (een auto huren of leasen is qua kosten geen optie meer...)
Wat mij heel blij heeft gemaakt deze week is dat ik, als vrouw van...toch geen examen hoef te doen om verzekerd te zijn en gewoon mijn Nederlandse rijbewijs mag behouden.
Nu zijn we dus hard op zoek naar een 'nieuwe' auto en dat levert leuke zoek-resultaten op, zoals:

 of:



 Enfin, we hopen voor het einde van deze week geslaagd te zijn, aangezien we onze inmiddels derde huurauto deze zaterdag moeten retourneren.

Met onze kleine Caia gaat alles goed, ook al mist ze haar vriendjes uit Nederland wel heel erg. Zo worden in haar spel de nichtjes Kayleigh, Robin en Zoë om de beurt op bed gelegd, gaan ze vliegen of mogen ze mee-eten ("Nee, Lobin, wel luistelen.. (:?). En ook zij begint steeds meer Engels te verstaan en te spreken ("Ik kan ook Engels praten: "yes, yes, no, no." :)

Daarnaast hebben we veel geshopt de afgelopen week. We zijn vorige week met zijn allen naar de outlet in Carlsbad geweest, gisteren heb ik met Caia de Westfield Mall  bezocht (just hanging around at the mall....hihi) en vandaag zijn we naar Kobey's Swap Meet geweest.

 
Eigenlijk hoopten we her en der wat tweedehands of niet al te duur speelgoed op de kop te tikken (aangezien we ook niet alles mee terug kunnen nemen), maar helaas is dat moeilijk te vinden. In de tweedehands winkel waar ik kwam en waar ik vroeg naar speelgoed, vertelde de verkoper mij dat de meeste tweedehands winkels geen speelgoed verkopen, omdat het regelmatig niet meer helemaal heel is. Wanneer een kind dan bijvoorbeeld een oogje inslikt wordt er vaak een rechtszaak aangespannen, wat de verkoop van tweedehands speelgoed tegen houdt...

Op Kobey's swap meet ("Joepie!" dacht ik, "een vlooienmarkt!") vielen niet alleen de producten tegen, maar ook de prijzen die er voor gevraagd werden (35 dollar voor een oud en vergeeld My Little Pony-huis, vond ik iets aan de hoge kant), dus we doen het voorlopig met het speelgoed wat we hebben en uiteraard met heerlijk buiten spelen.

  
 Verder lopen we tegen grappige/gekke/bijzondere dingen aan zoals:
- een ritje met de bus, waarbij je in de bus gepast moet betalen... "Uhhh, Oops, sorry, I've only got $1,75" Terwijl het ritje $2,25 moest kosten. "O, that's ok, miss. Where are from....?
- de oplettendheid van mensen... Ik zit samen met Caia bij de bushalte. Zonder het te merken is mijn Labello uit mijn jaszak gevallen. Een man die aan de overkant van de straat in zijn auto voor het stoplicht staat te wachten, draait zijn raam open: "Sorry, miss, I think you dropped something!"
- de angst voor ziekten.... Ik wil graag als volunteer gaan werken op Kyrans school en loop naar 'The office' om te vragen wat ik daarvoor moet doen. "Ok, then you have to fill in this form (gelukkig maar 1 dit keer), and we need you to get tested for TBC.... (in het kantoor, waar ze me ongetwijfeld wederom zullen vragen of ik geen griepprik wil)        

Het weekend staat voor de deur, dus we zullen er weer lekker op uit gaan en als de vermoeidheid niet toeslaat overmorgen weer een update!