Old town

Ik had me al twee avonden voorgenomen weer even achter de computer te duiken om een stukje te schrijven, maar door de jetlag vielen mijn ogen, op het moment dat de kinderen in bed lagen en ik op de bank ging zitten, binnen vijf minuten dicht.
Na een uur knikkebollen op de bank en op aandringen van Erik (elke keer als ik mijn ogen even open deed), besloot ik beide avonden om 21.00 toch maar mijn bedje in te duiken en de blog te laten voor wat hij was.
Aangezien er vandaag alleen al 100 keer gekeken is op onze blog (misschien wel 99 keer dankzij onze mama's ;), kon ik het niet over mijn hart verkrijgen vanavond hetzelfde te doen, als afgelopen twee avonden, dus hier ben ik weer.
Eigenlijk hebben we woensdag en donderdag beide dagen niet heel veel boeiends beleefd, buiten de buurt verkennen;

en boodschappen doen... En boodschappen doen is hier echt best boeiend. Ik was al voorbereid door collega Lydeke dat ik een cultuurschok zou krijgen in de supermarkt, omdat er we er waarschijnlijk een heel gangpad met enkel ijs tegen zouden komen, maar op het gangpad met enkel w.c. papier, enkel cerials of enkel brood, had zij me niet voorbereid ;) Wat een keuze. In Nederland doe ik gemiddeld een uur over mijn weekboodschappen, hier kan ik daar wel een halve dag voor uittrekken! Ook doen Amerikanen (zoals de meesten wel vaker gehoord hebben) alles groot. De shampo verpakkingen zijn groot, de pakken drinken zijn groot en de vleesverpakkingen zijn groot ('onze' kilo-knallers zijn er helaas niks bij). Uiteraard gaat dit alles in grote koelkasten, in grote vriezers en in grote ovens. Zelfs het w.c. papier hier is groter! Wellicht dat hier een verband ligt met de grote verpakkingen en grote koelkasten...? 
Het enige wat we hier tot nu toe gezien hebben wat kleiner is, zijn de vogels: de mussen zijn kleiner, de koolmezen zijn kleiner en de duiven zijn kleiner en dan uiteraard de kolibries.
Interessante evolutie van mens en dier :)

Zaterdag 2 februari 2013.

Vandaag hebben we, nadat Erik onze huurauto had omgeruild en we even met de familie hadden gebeld, even lekker de tijd gehad om de toerist uit te hangen. Na een blik op de kaart, besloten we naar Old Town San Diego te gaan.

 Geweldig! Het kleine beetje historie wat de Californiërs (of Californianen; of Californs... Ik moet hier nog even op googelen ;) hebben, wordt omgetoverd in een waar 'pretpark'.

Kyran vond het helemaal fantastisch dat we in een 'cowboy-dorp' terecht waren gekomen en ook wij genoten volop van dit uitje.

 Na een lunch op het terrasje
begaven we ons in de eerste school van San Diego, om daarna vervolgens een kijkje te nemen in de verschillende 'oude' huizen en gebouwen.

 

Het toppunt was toch wel de Carpenter, die als heerlijke vak-idioot bijna niet kon stoppen met het vertellen over de historie van zijn vak (het (na)maken van historisch houten gebruiksvoorwerpen als kisten en stoelen).

 
Nadat Caia voor de tiende keer haar nieuwe schoenen had geleegd, er nog wat water was gepompt en nog een ritje op het paard, was het weer tijd om richting huis te gaan.

 

I loved it!