9 year anniversary at the Zoo

Vandaag is het alweer 9 jaar geleden dat mijn lief en ik samen het avontuur aangingen dat huwelijk heet.

Binnen dat avontuur hebben we ook zeker de nodige dingen beleefd: een verhuizing naar Genève en  Chancy; een verhuizing terug naar Nederland; de aankoop van ons eerste huis; en onze recente (tijdelijke) verhuizing naar San Diego. Daarnaast uiteraard ook het verliezen en ontmoeten van bijzondere mensen en onze grootste belevenis: het krijgen van 2 prachtige kindjes.

Het ontmoeten van nieuwe mensen heeft ons hier o.a. opgeleverd dat Erik en ik gisteravond de kans kregen om ons 9-jarig jubileum (en ons 17 jaar en 8 maanden samenzijn! Poeh...) heerlijk met zijn tweetjes konden vieren in een chique restaurantje. Terwijl 1 van de supermoms die ik hier ontmoet heb onze kleine dame in bed probeerde te krijgen (no way!), zaten Erik en ik dus heerlijk te genieten van een zalig diner voor 2!

Heerlijk om er ook weer eens met zijn tweetjes op uit te zijn en ook wel eens nodig om ons huwelijk nog eens 9 jaar te laten duren :)

Om er vandaag ook nog een leuke dag van te maken, besloten we om lekker met zijn viertjes naar de Zoo te gaan.

Net zoals het Safaripark, is de Zoo prachtig aangelegd met vreselijk mooie bomen, planten en struiken en ook hier bijna alles in bloei. Kyran wilde erg graag naar de hagedissen en de slangen en aangezien het reptielenverblijf vrijwel naast de ingang van het park lag, besloten we daar onze dag mee te beginnen.

 Caia die bij binnenkomst van het park de cabines van de Skyfari al boven onze hoofden langs zag gaan, wilde eigenlijk nog maar 1 ding: vliegen! De olifanten veroverden een goede tweede plaats. Erik en ik hadden eigenlijk beiden onze zinnen gezet op de panda en de babytijger (wanneer krijg je die nou te zien?). We besloten dus langs het tijger- en het pandaverblijf te lopen richting de olifanten, die zich aan de achterzijde van het park bevonden. Helaas hield de tijger net zijn middagdutje (zijn goed recht ;) en bleek er geen babytijger te zijn, zoals wij dachten, maar de panda's waren prachtig. De baby-panda had zich voor deze gelegenheid bovenin de boom verstopt, maar zowel pa als ma panda lagen heerlijk op een bamboestokje te kauwen... Precies zoals je, je panda's voor zou stellen.

Tegen de tijd dat we bij de olifanten kwamen, begonnen onze kinders het eigenlijk al een beetje zat te worden (het late slapen van gisteravond en het vroege opstaan, begon vooral Caia parten te spelen) en eigenlijk had ze meer aandacht voor de stenen olifanten waar je lekker op kon klimmen dan voor de echte beesten.

 We besloten richting de skyfari te lopen die ons met een vliegtochtje terug naar de uitgang zou brengen. Vlak voor de skyfari was nog een 4D film te zien van Ice Age en met een zeer grote Ice Age-fan in ons midden, konden we het natuurlijk niet maken deze over te slaan. Aangezien ik al had gehoord dat de film vrij spannend was en Caia al tijdens de zeeleeuwenshow in huilen was uitgebarsten, gingen Kyran en ik samen naar de film, terwijl Caia samen met haar papa even een terrasje opzochten. 

De film was zeker de moeite waard! Zeker toen Kyran schaterend naast me zat, terwijl we 'onder geniesd' werden door een dinosaurus...  

En toen was het voor mij tijd mijn hoogtevrees wederom onder ogen te zien en de skyfari in te stappen. 

 

 Ze hadden mij voor mijn gemoedstoestand nog beter bij een tijger in zijn verblijf kunnen zetten, maar de super enthousiaste reacties van Caia maakten het uitslaan van mijn doodsangsten weer een beetje goed ;) Daarnaast krijg ik met ons abonnement nog alle mogelijkheden om mijn angst te overwinnen.... Yahoo! :(

Veilig weer op de grond aangekomen was het nog even tijd om even lekker te spelen en geitjes te aaien in de petting zoo (dit blijft toch leuk), voordat we weer op huis aangingen. 

 

 

Het was weer een geslaagd dagje hier in San Diego...