Gold Rush

Aangezien afgelopen zondag zo'n beetje de laatste zondag was dat we er echt op uit konden, hadden we bedacht dat het nog wel erg leuk zou zijn een keertje naar een 'echte goudmijn' te gaan. De dichtsts bijzijnde goudmijn was in Julian en aangezien we het dorpje wel gepasseerd waren onderweg naar Borego Springs, maar toch ook nog niet echt gezien hadden.... op naar Julian! Het kostte wel ruim een uur rijden, maar alleen de appeltaart maakte het ritje alweer meer dan waard ;)
En, ja,ja, eindelijk de Rabobank gevonden, waarover mijn schoonouders ons zo veel verteld hebben :)

Na een taartje en een ontmoeting met 'echte cowboys' gingen we op zoek goud!

De Julian mining company is opgezet op de plek waar in 1870 de grote 'goldrush' is ontstaan. Momenteel kun je er op nog steeds op zoek naar echt goud, maar voor de kinderen leuker: een emmer met zand en edelstenen kopen en deze leegscheppen om te zeven en te zoeken. Meer succes om echt wat te vinden en in plaats van een 2 mm. doorsnede gouden stukje, een edelsteen die ook echt met het blote oog te zien is.
De kinderen vonden het fantastisch!

Na uitgezocht te hebben uit welke edelstenen de buit bestond, mochten we ook nog even 'scheppen' naar fossielen. Ondanks het scheppen in de hitte en stof, viel ook dit erg in de smaak. Zeker bij onze kleine grote 'ranger'.

Aangezien er onze zoektocht nog een cowboy show te zien zou zijn in het dorpje, besloten we nog even terug te rijden, maar blijkbaar hadden ook onze cow-boys last van de hitte, want buiten het decor van de 'jail', was er weinig volk te bekennen...

Hoe dan ook mocht dit de pret niet drukken, dus na een heerlijk dagje reden we met een zak stenen rijker (weer een kilo extra in de bagage ;) weer terug naar ons stekkie in San Diego.