Health care.... again...grrrrr.....

Normaal weinig frustraties op deze site, maar dit moet ik toch echt met jullie delen! Hoe kan het toch, dat al deze mensen die hier wonen, niet dagelijks protesteren tegen dit idiote Health care system???
Het volgende is er aan de hand... Caia en ik zijn, zoals in het begin al eens omschreven, via onze Nederlandse verzekeringsmaatschappij. Kyran en Erik hebben een verzekering via de universiteit hier. Kyran o.a. door de Nederlandse leerplichtwet, die het voor kinderen van 4+ vrijwel onmogelijk maakt om een half jaar met hun ouders mee te gaan naar het buitenland (wat zeker ook goede kanten heeft, begrijp me niet verkeerd!). De enige mogelijkheid om zo meteen, zodra we terug zijn in Nederland, niet negatief in aanraking te komen met de leerplichtambtenaar, was om Kyran uit te schrijven uit het bevolkingsregister. Dit houdt in dat hij, voor de wet, nu in Amerika bij zijn vader woont en Caia in Nederland bij mij. Dit houdt ook in dat ik voor Caia wel gewoon kinderbijslag krijg, terwijl ik hier voor Kyran wat meer problemen mee heb gehad (hoewel ik moet zeggen dat de super vriendelijke mevrouw bij de sociale verzekeringsbank mij enorm geholpen heeft!). En dit houdt ook in dat Kyran een Amerikaanse ziektekostenverzekering nodig had.... Geen probleem, dachten wij.... Voordat wij hierheen verhuisden.
Nu moet ik heel eerlijk zeggen dat ik zo naïef was om van de week ook nog enigszins te denken dat dit eigenlijk geen probleem was. Tot vandaag...
Kyran werd vanmorgen wakker met een behoorlijk dik oog. Het was gisteren al flink rood geworden, maar vandaag was het ook erg dik en kreeg hij het bijna niet open. Dit heeft hij wel vaker gehad, maar eigenlijk ging dit altijd gepaard met een goede verkoudheid en flink wat oogprut (mmmm) en dit was deze keer niet het geval. Aangezien we op het punt staan om morgen naar L.A. te vertrekken, leek het me verstandig om toch even bij onze huisarts langs te gaan.  Maar dat 'even' kostte vrijwel de hele ochtend.
Toen we hier aankwamen, in januari, moesten we aangeven bij welke arts we graag ingeschreven wilden worden, aangezien je hier wel bij een arts van 'jouw verzekeringspakket' moet zitten, wil je de kosten vergoed krijgen.
We hebben toen goed gekeken naar de reviews over de artsen op o.a. Yelp en hebben een arts hier niet zo ver vandaan gevonden, die ons erg geschikt leek.
Helaas heeft onze verzekeringsmaatschappij hier een foutje in gemaakt en heeft ons ingeschreven bij een arts 45 km. verderop!
Bij navraag bij de verzekeringsmaatschappij, kregen we te horen, dat dit jammer was, maar dat ze het niet echt als hun probleem zagen. Ze konden de huisarts wel veranderen, maar pas vanaf volgende maand, dus als we nu wilden gaan, zouden we toch echt wat verder moeten rijden "Do you have any further questions for me, today", vroeg de allervriendelijkste mevrouw aan de telefoon.
Via vrienden die ook op de uni. werken en die dezelfde verzekering hebben, kreeg ik een adres door van een urgent care centre, waar ze onze verzekering (HMO) waarschijnlijk ook zouden accepteren. Via de buurvrouw kreeg ik het adres van een one minute care centrum, waar ze vrijwel alle verzekeringen accepteerden en waar we anders slechts $79,- zouden hoeven te betalen.
Aangezien we aan benzinekosten en eigen risico, waarschijnlijk ook wel aan de $79,- zouden komen, leek mij dit een beter plan. Het urgent care centre ligt hier het dichtst bij, dus eerst daar langs... "Nee, helaas... Wel HMO, maar niet HMO in de groep waar wij invallen.... Oke; dus binnen de heeel veel verschillende verzekeringsmaatschappijen, ook weer heeeel veel verschillende groepen met heel veel verschillende plannen. "We do accept patients who pay cash..." Bij navraag zou dit neerkomen op $107,- of meer, dus dan maar 5 minuutjes verder rijden naar het centrum 'van de buurvrouw'. Hier werd ik binnen ongeveer 20 minuten geholpen, waarna ik binnen 5 minuten, $79,- armer, maar een receptje rijker, weer buiten stond. Gelukkig vielen de medicijnen deze keer wel onder de verzekering en hoefde ik hiervoor slechts $10,- eigen bijdrage te betalen, allways look on the bright side ;)

Inmiddels begin ik me steeds beter voor te stellen, waarom kinderen tegen alles ingeënt moeten worden, voordat ze naar school mogen, waarom mensen een TBC-test moeten ondergaan wanneer ze vrijwilligerswerk moeten doen, waarom er geen snoepjes op het International festival uitgedeeld mogen worden uit een grote pot en waarom kinderen thuisgehouden moeten worden bij 37,8 graden verhoging.... Daarnaast betalen mensen ongeveer zo'n $13.000 per jaar aan Health care insurance (wat hier gelukkig in het pakket van de universiteit valt), tenzij je een eigen risico van $20.000 neemt, dan betaal je wel minder....
Mensen hier zijn bang om ziek te worden en kunnen het zich ook niet veroorloven om ziek te worden of om met pensioen te gaan, want van enkel een pensioentje valt geen ziektekostenverzekering te betalen!
De andere kant van het fantastische Californische leven, waar de mensen zonder huis en zonder verzekering in ieder geval in de zon leven. Jammer dat dit er steeds meer worden. Ik blijf me erover verbazen.
Laten we er toch alsjeblieft met zijn allen voor waken dat Nederland niet dezelfde kant opgaat!